کالیبراسیون ترموکوپل (Thermocouple Calibration)، یکی از موضوعات بسیار حائز اهمیت است که قصد داریم در این مقاله از 0 تا 100 درباره آن صحبت کنیم. بسیاری از شما عزیزان درباره فرآیند و نحوه کالیبره کردن حسگرهای دما از ما سوالات بسیاری کردید. از این رو تصمیم گرفتیم که در یک مقاله جامع به بررسی کامل این مبحث مهم بپردازیم. از شما دعوت می کنم که تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید، چون قرار است اطلاعات بسیار مهمی را در خدمت شما عزیزان قرار دهیم.
حسگرهای دما ترموکوپل، تجهیزاتی کاملاً حرفه ای و پرکاربرد در دنیای اندازه گیری دما هستند. اصل اندازه گیری این تجهیزات بر اساس اثر Seebeck است که به وسیله آن اختلاف دمایی دو محل اتصال آن، نیروی الکتروموتور (emf) معادل اختلاف دمای دو اتصال ترموالمان ایجاد می کند.
فرآیند کالیبراسیون ترموکوپل چگونه است؟
فرآیند کالیبراسیون ترموکوپل، شامل مقایسه مقدار اندازه گیری شده توسط یک استاندارد مرجع و خود جفت حرارتی از طریق روشی است که قابلیت ردیابی اندازه گیری را به طور رسمی تضمین نماید. استاندارد به رسمیت شناخته شده توسط (دفتر بین المللی اوزان و معیارها) (BIPM) به این معنا، مرکز اندازه شناسی اسپانیا (CEM) بیانیه ای را ارائه کرد که سعی دارد مفاهیم مربوط به اندازه شناسی را روشن کند.
به دلیل مقاومت، محدوده اندازه گیری گسترده و استاندارد بودن، استفاده از آن در صنایع گسترده شده است. انواع ترموکوپل هایی که در آزمایشگاه ها قابل کالیبره شدن هستند، ترموکوپل های با فلزات پایه و فلزات نجیب مطابق با استاندارد UNE EN ISO 60854 هستند. ترموکوپل ها بر اساس ترکیب فلزاتشان طبقه بندی می شوند که به آنها خواص حرارتی، خطی شدن چند جمله ای و ضریب حساسیت نسبت می دهند.
سازماندهی کالیبراسیون Thermocouple، اتصال به نشانگر اتصال سنسور به نشانگر، بستگی به استفاده از اتصال مرجع داخلی یا خارجی دارد. به طور معمول، اتصالات مرجع داخلی در کاربردهای با کارایی بالا و با دقت کم تا متوسط استفاده می شود.احتمال خطا کمتر و فرآیند ساده تر است. محدودیت در دقت به دلیل عدم قطعیت اضافی (معمولاً 0.05 درجه سانتیگراد تا 0.25 درجه سانتیگراد) در خود مدار جبران اتصال مرجع است.