در ادامه هر تایپ از سنسورهای ترموکوپل را تعریف و مشخصات هر کدام را بیان می کنیم:
نوع E
نوع E برای استفاده در دماهای تا 900+ درجه سانتی گراد (1650 درجه فارنهایت) در شرایط خلاء، نسبتاً اکسیدی یا رقیق شده مناسب هستند. در دماهای سرد، سنسور در معرض خوردگی نیست. این تایپ از ترموکوپل، دارای بالاترین خروجی EMF به ازای هر درجه از تمام ترموکوپل های رایج است.
نوع J
نوع J را می توان در معرض یا بدون پوشش، در مواردی که کمبود اکسیژن آزاد وجود دارد، استفاده کرد. برای رعایت بهداشت و طول عمر بیشتر، غلاف محافظ توصیه می گردد. از آنجایی که سیم JP (آهن) در دمای بالاتر از 540 درجه سانتیگراد (1000 درجه فارنهایت) به سرعت اکسید می شود، توصیه می شود برای جبران از سیم گیج بزرگتر استفاده کنید. حداکثر دمای کاری توصیه شده 760 درجه سانتیگراد (1400 درجه فارنهایت) است.
نوع K
با توجه به قابلیت اطمینان و دقت، تایپ K به طور گسترده در دماهای تا 1260+درجه سانتیگراد (2300 درجه فارنهایت) استفاده می شود. محافظت از این نوع ترموکوپل با غلاف محافظ فلزی یا سرامیکی مناسب مخصوصاً در کاهش اتمسفر عمل خوبی است. در محیط های اکسیدی، مانند کوره های الکتریکی، حفاظت از غلاف همیشه در شرایط مناسب ضروری نیست. با این حال، بهداشت و حفاظت مکانیکی عمومی توصیه می شود. نوع K معمولاً بیشتر از نوع J دوام می آورد زیرا سیم JP (آهن) به ویژه در دماهای بالا به سرعت اکسید می شود.