فرسودگی و ترتیب بازه‌ی کوتاه در ترموکوپل نوع K
در زیر دمای کوری، چرخش‌های مغناطیسی همسایه، در یک فرومغناطیس تراز (همجهت) می‌شوند، حتی اگر هیچ میدان مغناطیسی‌ای وجود نداشته باشد.
ترتیب بازه‌ی کوتاه (SRO)، یک وضعیت ماده است که در آن اتم‌ها بطور منظم و قابل پیش‌بینی کنار هم در یک فاصله‌ی کوتاه قرار می‌گیرند. برای فلزهای فرومغناطیس و ضد فرومغناطیس، SRO به بی‌نظمی چرخش‌های الکترون‌ها از وضعیت تراز (همه بسمت شمال مغناطیسی) به جهت‌گیری تصادفی (به مقدار کم) اشاره دارد. این مشخصه‌ی متالورژیکی (ذوب فلز شناسی) فارغ از اندازه‌ی سیم، تولیدکننده‌ی سیم‌های ترموکوپل، یا تولیدکننده‌ی کابل MIMS (کابل دارای روکش فلزی عایق‌شده با مواد معدنی) تکمیل‌شده، که اغلب به آن TI دارای روکش فلزی می‌گویند، بر ترموکوپل‌های نوع K تاثیر می‌گذارد.بالاتر از دمای کوری، چرخش‌های مغناطیسی بطور تصادفی با هم تراز می‌شوند، مگر اینکه یک میدان مغناطیسی اعمال شود.
مشخصه‌ی فرسودگی، یک بی‌نظمی مغناطیسی در ساختار فلز است، که می‌تواند منجر به جابه‌جایی‌های کوچک در دمای خوانده‌شده‌ی ترموکوپل شود. نیکل موجود در رساناها مغناطیسی است. وقتی که نیکل به دمای کوری خود، یعنی ۶۶۹ oF (354 oC) می‌رسد، ویژگی‌های مغناطیسی آن شروع به تغییرکردن یا ضعیف‌شدن می‌کنند، که این امر بر اختلاف ولتاژ تولیدشده توسط پیوند فلزهای نامشابه تاثیر می‌گذارد.
ترتیب بازه‌ی کوتاه در یک بازه‌ی دمایی ۶۰۰-۹۰۰ oF (316-482 oC) اتفاق می‌افتد. این اتفاق در درجه‌ی پایین‌تری نیز در بازه‌ی ۹۰۰-۱,۲۰۰ oF (482-649 oC) می‌افتد. این جابه‌جایی می‌تواند توسط یک گام تاب‌کاری در دمای تقریبا ۱,۶۰۰-۱,۶۵۰ oF (871-899 oC) تصحیح شود، اما باز هم شاخصی خواهد بود مبنی بر اینکه این یک مشخصه از آلیاژهای سیم نوع K است. مقدار جابه‌جایی با چند اتفاق که منجر به SRO می‌شوند کاهش میابد، و حداکثر انحراف دمای عادی اس