دماسنج مقاومتی (Resistance Temperature Detector) که به عنوان سنسور RTD هم شناخته می‌شود، از پرمصرف‌ترین تجهیزات اندازه‌گیری دما در صنعت به حساب می‌آید. اساس کار این تجهیز بدین صورت است که تحت تأثیر دما، مقاومت الکتریکی آن تغییر می‌کند. اولین دماسنج مقاومتی با استفاده از سیم مسی، یک عدد باتری و یک گالوانومتر در سال ۱۸۶۰ ساخته شد. مخترع آن، «کارل ویلهلم زیمنس» (Carl Wilhelm Siemens) بعدها متوجه شد که استفاده از پلاتینیوم، نتایج دقیق‌تری را به همراه دارد. از آن زمان تاکنون پلاتینیوم به عنوان رایج‌ترین فلز مورد استفاده در اندازه‌گیری دما با استفاده از سنسور RTD شناخته می‌شود. دماسنج مقاومتی سال‌هاست که در آزمایشگاه‌ها، کارخانه‌ها و صنایع مختلف به کار می‌رود. دقت این تجهیز بالاست و تکرارپذیری بالایی هم دارد.
محاسبه دما در دماسنج مقاومتی
یک نمونه دماسنج مقاومتی در شکل پایین نشان داده شده است. این سنسور از یک المنت حسگر تشکیل شده که عموماً نوعی فلز خالص است. این المنت درون پوشش محافظی قرار می‌گیرد. رابطه بین تغییرات دما و تغییرات مقاومت، در فلزاتی که به عنوان سنسور RTD به کار می‌روند، ثابت و پایدار است.